Käthe Kollwitz

Ik was al onder de indruk van Käthe Kollwitz, maar door mijn bezoek aan het museum over haar in de Fasanenstrasse in Berlijn is dat alleen maar versterkt.

Toen ik las dat er een lezing over haar zou worden gehouden in De Luifel in Heemstede heb ik geen moment geaarzeld en ben ik er naar toe gegaan. Het was totaal uitverkocht, tenauwernood kon ik een kaartje bemachtigen van iemand die zich ziek had gemeld.
Michiel Kersten van Artetcetera heeft bijna twee uur lang over haar verteld. Ondanks dat ik weer veel nieuwe dingen te weten ben gekomen vond ik de lezing niet sterk. Juist het drama (het verlies van een zoon in de eerste en een kleinzoon in de tweede wereldoorlog) is niet in zijn hevigheid aangehaald. Het verlies van haar kleinkind is niet eens vermeld. En dit drama heeft wel geleid tot haar neerslachtigheid en de vele werken die over de oerband van moeder en kind gaat.
Over haar serie over de Weversopstand en de Boerenoorlog ben ik wel veel te weten gekomen.
Het hele werk van Käthe wordt overheersd door depressiviteit en neerslachtigheid.