De bedoeling was dat ze met de geometrische papieren vormen een mooie compositie zouden neerleggen van een spelend kindfiguur. Deze werden omlijnd. Daarna kregen ze krijt en mochten ze de vlakken inkleuren.
Wat vonden ze de opdracht moeilijk. Het kindfiguur hoefde niet precies te lijken, maar moest het gevoel overbrengen van spelen. Dus zij moesten beweging, spelen en plezier uitdrukken in plaats van heel gedetailleerd een kind tekenen.
De kinderen kwamen met de volgende opmerkingen:
"Maar op school moeten we altijd heel precies tekenen", "Dan moet je ook precies vijf vingers tekenen", "Een gezicht kan niet vierkant zijn hoor".
Het kostte moeite om ze te overtuigen dat het juist leuk is wanneer het niet uitmaakt of het precies lijkt. Ik ben dan ook blij met het uiteindelijke resultaat "Spelende kinderen".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten